Jef Geys werd algemeen beschouwd als een van de invloedrijkste naoorlogse Belgische kunstenaars. Zijn weerbarstige praktijk speelde zich af op het spanningsveld tussen zijn lokale terroir in Balen en de internationale scene. Jef Geys vertegenwoordigde België op de Biënnales van Sao Paulo (1991) en Venetië (2009). In België had hij recente overzichtstentoonstellingen in M HKA (2011), KMSK (2012), Wiels (2013) en SMAK (2015).
Middelheimmuseum organiseerde een grote tentoonstelling met hem in 1999, en in het museum is zijn werk Mama (2002) permanent te bewonderen, vlakbij de hoofdingang. In 2014 nam Jef onze Sokkel n° 7 voor z’n rekening, en maakten we nog samen een Koffieonderleggersdagboek, in de reeks Kempisch Informatieboek.
Daaruit:
“Balen en de Antillen en de Kaaimaneilanden en de wereld, het zijn verspreide eilandengroepen die allemaal deel uitmaken van een verenigd domein dat voor altijd opgedeeld wordt door diepe, woeste wateren. Zo is het ook met kranten en met kunstgalerieën, en zo is het ook met het werk van Jef Geys.” (Hans Ulrich Obrist)
Hij bleef actief tot enkele weken voor zijn overlijden.
Weduwnaar sinds enkele jaren, laat hij een dochter, Nina, en twee kleinzoons, Kai en Zios, na. Zij zullen streven naar de verwezenlijking van een laatste project van Jef: een missie van zijn werk naar Mars met de Space Tesla.