Het ontstaansproces van een tentoonstelling
In 1995 presenteerde het Middelheimmuseum de eerste grote solotentoonstelling van Berlinde De Bruyckere: Onschuld kan een hel zijn. De gelijknamige archiefmap gunt ons vandaag, 25 jaar later, een unieke kijk op het ontstaansproces van die tentoonstelling. We vinden er tekeningen, werkfoto’s en teksten die de kunstenaar maakte om haar ideeën vorm te geven en met het museum te bespreken.
Een blik in de map
De tekeningen variëren van installatietekeningen tot impressies van hoe het werk eruit zou zien. Het zijn geen kunstwerken, maar ook geen droge technische tekeningen. Het papier is dikwijls vergeeld en broos (De Bruyckere gebruikte onder meer de achterkanten van oude hoklijsten van de Koninklijke Belgische Duivenliefhebbersbond), en de tekeningen zijn gemaakt met potlood, stift, inkt, aquarel. We zien ook hoe de kunstenaar heel zorgvuldig communiceert, onder andere over het verschil tussen werktitels en definitieve titels, en over de ideeën die achter de werken zitten. Deze toelichtingen zijn met de hand of op een typemachine geschreven. De foto’s zijn studies van de plekken in het museum waar ze wil werken, of tonen prototypes of illustraties/inspiratiebronnen.
Mirjam Devriendt
Berlinde De Bruyckere, Onschuld kan een hel zijn, 1995 © studio Berlinde De Bruyckere – foto: Mirjam Devriendt
Van 1995 naar 2020
De archiefmap vormt de aanleiding om in Focuspresentatie #2 het werkproces van Berlinde De Bruyckere onder de loep te nemen. Het materiaal uit de map wordt getoond tussen een bredere selectie van de beelden die het artistiek proces van de kunstenaar voeden en documenteren – sommige net van de muur in haar atelier geplukt. In een nieuwe film gidst de kunstenaar ons doorheen dit referentiekader, en meer specifiek door het ontstaan en de context van twee kunstwerken die speciaal voor deze presentatie in het Middelheimmuseum te zien zijn.
Het denkproces in beeld
