- Het nummer van het kunstwerk komt overeen met het nummer op de tentoonstellingsroute in de bezoekersgids.
- Je vindt deze kunstwerken ook in de virtuele tour.
Hank Willis Thomas werd in 1976 in New Jersey (VS) geboren; hij woont en werkt in New York City. Hij heeft een Bachelor of Fine Arts van de New York University en een Master of Fine Arts van het California College of the Arts (San Francisco); hij heeft ook verschillende eredoctoraten ontvangen. Thomas is een conceptueel kunstenaar die voornamelijk werkt rond perspectief, identiteit, consumptie, media en populaire cultuur. Hij nam deel aan tentoonstellingen in de Verenigde Staten en over de hele wereld: bijvoorbeeld in het International Center of Photography (New York); Guggenheim Museum Bilbao (Spanje); Hong Kong Arts Centre (Hong Kong) en het Witte de With Center for Contemporary Art (Rotterdam). Solotentoonstellingen van zijn werk waren te zien in onder meer het California African American Museum (Los Angeles); Cleveland Museum of Art (Cleveland); Corcoran Gallery of Art (Washington DC) en het Brooklyn Museum (New York). Grote groepstentoonstellingen van zijn werk zijn onder andere de openingstentoonstelling in 2017 van het Zeitz Museum of Contemporary Art Africa (Kaapstad); P.S. 1 Contemporary Art Center (New York); The Studio Museum in Harlem (New York). Het werk van Thomas is opgenomen in talrijke openbare collecties, waaronder het Museum of Modern Art (New York), het Whitney Museum of American Art (New York) en de National Gallery of Art (Washington DC). Samenwerkingsprojecten waarin hij betrokken was, zijn onder andere For Freedoms, dat in 2017 werd bekroond met de ICP Infinity Award for New Media en Online Platform. Aan Thomas werden ook fellowships toegekend, zoals het Gordon Parks Foundation Fellowship (2019) en The Guggenheim Fellowship (2018).
Een reeks werken
Nummer 13 op de tentoonstellingsroute
Locatie: Braempaviljoen
In 2019 heeft Thomas een reeks werken gemaakt rond de relatie tussen Antwerpen en Congo. In deze werken komen stedelijke en volkssymbolen als Brabo of de Antwerpse handjes voor. De blik van deze kunstenaar is doordrongen van het koloniale bewind van Leopold II in Congo. Dat bepaalt zijn perceptie van de plek die handen, losgemaakt van een lichaam, hebben in de visuele symboliek van de stad. Deze persoonlijke en artistieke associatie kan ook als pijnlijk of overtrokken worden ervaren. De betekenis achter deze Antwerpse symbolen kent immers een heel andere oorsprong, die door de Antwerpse en Vlaamse bevolking veel beter gekend is. In Antwerpen is de hand een symbool dat de naam van de stad verklaart, of de stedelijke vrijheden en rechten vertegenwoordigt. Het gaat terug tot de 13de eeuw. Het koekje dateert van 1934 en is de uitvinding van een Joodse bakker. Het is vandaag een officieel streekproduct. De chocolade-versie is in de jaren 2000 mee doorgebroken als een Antwerpse lekkernij bij uitstek. De praktijk van handen afkappen behoorde tot de gruwelijkste periode van de Belgische koloniale geschiedenis tijdens het bewind van Koning Leopold II over de Congo vrijstaat. De associaties verwijzen voor de kunstenaar naar de rol die de stad speelde in de import van ruwe, waardevolle materialen uit de kolonie. Door de beelden visueel met elkaar te verbinden in zijn kunstwerken, wil de kunstenaar zijn perspectief op de geschiedenis zichtbaar maken en verschillende interpretaties ervan naast elkaar laten bestaan.
500 Euros Ivory Tower (2019)
Brabo and the Ivory Tower (2019)
Antwerp, Belgium to Boma, Congo at Dakar (2019)
De drie fotowerken zijn zeefdrukken op retroreflectief vinyl. Dat heeft als eigenschap dat je een tweede beeld onder het eerste kan plaatsen, dat pas verschijnt onder de flits van een gsm-camera. Die gsm is een verwijzing naar de exploitatie van de natuurlijke rijkdommen van Congo voor de verrijking en het comfort van westerlingen. We zien die exploitatie vroeger (ivoor in het werk 500 Euros Ivory Tower), maar ook nu (coltan voor onze gsm). In Brabo and the Ivory Tower wordt een link gelegd tussen die exploitatie (ivoor) en naargelang je perspectief ofwel de verrijking van Antwerpen (fraaie fontein op de Grote Markt), ofwel de meedogenloze uitbuiting van arbeiders (afgehakte handen). Antwerp, Belgium to Boma, Congo at Dakar vestigt de aandacht op de Antwerpse haven die, tot de luchtvaart tot ontwikkeling kwam, de poort tussen België en de kolonies was. Mensen vertrokken en arriveerden, maar vooral: alle goederen kwamen hierlangs het land binnen en droegen bij tot de welvaart van Antwerpen.
Copyright: Hank Willis Thomas, Brabo and the Ivory Tower and 500 Euros Ivory Tower, 2019.© The Artist & Maruani Mercier. Photo: Léonard Pongo
Antwerpse Handjes (sculptural wall piece inspired by Belgian Antwerpse Handjes) (2019)
De Antwerpse handjes vormen een patroon dat verwijst naar het beroemde textiel uit het Koninkrijk Kuba (te situeren in het zuidoosten van wat nu de Democratische Republiek Congo is). De geschiedenis van België en die van Congo zijn met elkaar verweven, maar het is een geschiedenis van geweld, zelfs als het er mooi uitziet.
Justice, Peace, Work (Stolen Sword Punctum) (2019)
Dit beeld zoomt in op het triomfantelijke gebaar van Ambroise Boimbo die op Onafhankelijkheidsdag de sabel van koning Boudewijn stal, een actie die door de Duitse fotograaf Robert Lebeck werd vereeuwigd. Hier ziet de kunstenaar het motief van de hand niet langer als een icoon van geweld en lijden, maar van overwinning en bevrijding. Dit zou een nieuw monument kunnen zijn voor Congoville, eentje dat vanuit Afrikaans perspectief is gemaakt.
