- Het nummer van het kunstwerk komt overeen met het nummer op de tentoonstellingsroute in de bezoekersgids.
- Je vindt deze kunstwerken ook in de virtuele tour.
Sammy Baloji (1978) is geboren en getogen in Lubumbashi (DRC) en woont en werkt afwisselend in Brussel en zijn geboortestad. Hij studeerde Computeren Informatiewetenschappen en Communicatie aan de Universiteit van Lubumbashi. Later volgde hij een opleiding fotografie en video aan de Ecole Supérieure des Arts Décoratifs in Straatsburg. Als beeldend kunstenaar en fotograaf verkent Baloji de nagedachtenis en de geschiedenis van de Democratische Republiek Congo. Zijn werk is een permanent onderzoek naar het culturele, architecturale en industriële erfgoed van de regio Katanga, maar hij bevraagt ook de gevolgen van de Belgische kolonisatie. Zijn meest recente soloprojecten: Sammy Baloji, Other Tales, Lund Konsthall en Aarhus Kunsthal (2020); Congo, Fragments d’une histoire, Le Point du Jour, Cherbourg (2019); A Blueprint for Toads and Snakes, Framer Framed, Amsterdam (2018); Urban Now: City Life in Congo, Sammy Baloji en Filip de Boeck, The Power Plant, Toronto en WIELS, Brussel (2016- 2017). Zijn werk was onder meer te zien in groepstentoonstellingen zoals de Fotofest Biënnale 2020, Houston; het Palais de Tokyo, Parijs (2020); de Architectuurbiënnale van Chicago 2019; de 22e Biënnale van Sydney (2020); documenta 14 in Kassel/Athene (2017); het Garage Museum voor Hedendaagse Kunst, Moskou (2017); het Smithsonian National Museum of African Art, Washington DC (2017) en de Biënnale van Venetië (2015). Sammy Baloji is Chevalier des Arts et des Lettres, en hij ontving talrijke prijzen. In 2019-2020 verbleef hij in de Académie de France-Villa Medicis in Rome. In 2008 was Sammy Baloji medeoprichter van de Biënnale van Lubumbashi.
Untitled (2015 / 2021)
Nummer 15 op de tentoonstellingsroute
Locatie: Braempaviljoen
Congolees koper was ook een onmisbare grondstof voor de artillerie van de twee wereldoorlogen. Het zat onder andere in patroonhulzen. Soldaten graveerden vaak figuren in die hulzen: om de angst op afstand te houden in de loopgraven of tegen de verveling tijdens hun herstel. Die hulzen vinden we vandaag nog terug in Belgische woonkamers en cafés, zeker in West-Vlaanderen. Ze staan op de schoorsteenmantel of dienen als bloempot. Baloji zet ook planten in de hulzen: planten uit Congo in Congolees koper. Zelfs de ‘oer-Vlaamse’ sanseveria blijkt een erfenis van de Belgische kolonisatie! Congoville bevindt zich overal.
Sammy Baloji, Untitled (2015 / 2021). © The Artist & Imane Farès. Photo: Léonard Pongo
The Other Memorial (2015)
Nummer 15 op de tentoonstellingsroute
Locatie: Braempaviljoen
Monumenten verheerlijken specifieke herinneringen, ze vertellen niet de (hele) geschiedenis. Zo herdenkt de Église du Sacré-Coeur de Cointe in Luik de gesneuvelde geallieerde soldaten van WO I. De koepel van de kerk is gemaakt uit dertien ton koper uit de Katanga-mijnen, opgedolven door Congolese dwangarbeiders. De Congolese soldaten die voor België sneuvelden in WO I, worden echter niet in de kerk herdacht. Baloji heeft met hetzelfde koper een nieuwe, halve koepel gecreëerd om hen te eren. In het oppervlak staan kerfmotieven zoals de Luba en Lunda uit zijn geboortestreek Katanga die op hun lichamen aanbrachten. Dit ‘onchristelijke’ lichaamsritueel werd door de koloniale autoriteiten verboden. De betekenis ervan is grotendeels verloren gegaan, maar de kunstenaar vond de patronen terug in etnografische fotoarchieven. Zo zijn in dit werk zowel de soldaten als de mijnwerkers aanwezig.
Copyright: Sammy Baloji, The Other Memorial (2015). © The Artist, Sindika Dokolo Foundation & Imane Farès. Photo: Léonard Pongo
