Overslaan en naar de inhoud gaan
Pascale Marthine Tayou, Colored Stones (detail) 2018. Courtesy the artist and GALLERIA CONTINUA, exhibition view Hedges, Edges, Dirt - ICA / VCU, Richmond, USA, 2018. copyright ADAGP, Paris. Photo by David Hunter Hale for ICA / VCU.

Elisabetta Benassi

Elisabetta Benassi is geboren in 1966 in Rome (Italië), ze woont en werkt in Rome.

  • Het nummer van het kunstwerk komt overeen met het nummer op de tentoonstellingsroute in de bezoekersgids.
  • Je vindt dit kunstwerk ook in de virtuele tour.

Elisabetta Benassi werd geboren in Rome in 1966. In haar werk kijkt ze kritisch naar de culturele, politieke en artistieke erfenis van de moderniteit, maar ook naar bredere, vaak controversiële politieke en culturele thema’s van onze tijd. Via diverse media – installaties, fotografie, video – betrekt ze de toeschouwer emotioneel bij het opsporen van onrustige en omstreden tijdlijnen, en ze stelt die ook in vraag. In haar stukken komt een bevraging van de hedendaagse identiteit en condities aan de oppervlakte. Haar werk was in verschillende solotentoonstellingen te zien: in het Museo Nazionale Romano, Palazzo Altemps (Rome, 2019); MOSTYN (Llandudno, Wales, 2019); Magazzino (Rome, 2016, 2010, 2006); Grand Palais (Parijs, 2011); Museo d’Arte Contemporanea (Rome, 2004); École Nationale Supérieure des Beaux-Arts, (Parijs, 2003). Haar werk werd ook getoond in talrijke groepstentoonstellingen over de hele wereld, zoals Vidéo et après, Cinéma 2, Centre George Pompidou (Parijs, 2017); More Than Just Words [On the Poetic], Kunsthalle Wien (Wenen, 2017); The Raft. Art is (not) Lonely, Mu.ZEE en diverse locaties (Oostende, 2017); D’une Méditerranée – L’autre, FRAC (Marseille, 2016); NERO SU BIANCO, American Academy (Rome, 2015); Retour à l’intime, la collection Giuliana et Tommaso Setari, La maison rouge (Parijs, 2012). Haar werk was te zien op de Biënnale van Venetië in 2011, 2013 en 2015, de laatste keer in het Belgisch paviljoen.

 

M'FUMU (2015)

Nummer 16 op de tentoonstellingsroute
Locatie: Braempaviljoen

M’Fumu was de bijnaam van de Congolese activist en nationalist Paul Panda Farnana (1888-1930). Hij was de eerste Congolees die in België een hoger diploma behaalde. Het is mogelijk dat hij ook het koloniale museum in Tervuren heeft bezocht met tram 44. Benassi heeft een macaber tramhokje ontworpen voor deze populaire tramlijn, die Brussel verbindt met het AfricaMuseum. Dat museum is nog altijd het grootste en ideologisch meest uitgesproken overblijfsel in België van het Belgische kolonialisme. Als landbouwkundige was Farnana zich wellicht goed bewust van de vernieling van de natuur die gepaard ging met de kolonisatie, waarvan we een echo zien in de afgietsels van botten van exotische dieren waarmee het hokje is opgebouwd. Het tramhokje is een plek om te rouwen, de waarheid te spreken en gerechtigheid te eisen.

Ook interessant

Elke laatste zaterdag van de maand zal performer Douglas Park hier voorlezen uit King Leopold’s Soliloquy (1909) van de Amerikaanse schrijver Mark Twain. In die tijd was dat de meest venijnige aanklacht tegen koning Leopold II.

Elisabetta Benassi, M’FUMU (2015). © The Artist & Magazzinno Arte Moderna. Photo: Léonard Pongo

Elisabetta Benassi, M’FUMU (2015). © The Artist & Magazzinno Arte Moderna. Photo: Léonard Pongo

Ga naar

Meld je aan voor onze nieuwsbrief

Zoek een kunstwerk